نام تجاری گیاه:

                                          Persian lime               

نام علمی گیاه:

                                            Citrus latifolia Tan.

تاریخچه:

 لیموی ایرانی به احتمال زیاد حاصل تلاقی دو گونه ی Citrus aurantiifolia  و Citrus limon است.

منشاء صحیح این گیاه شناخته شده نیست اما احتمال می رود بومی ایران باشد. در برخی منابع آمده است که در اواسط دهه ی 1800 میلادی از ایتالیا (یعنی سرزمینی که گفته می شود لیموترش از سال 1824 در آنجا کشت می شد) به برزیل وارد شد. برخی معتقدند لیموی ایرانی از طریق تاهیتی به ایالات متحده برده شد.

پس از جنگ جهانی اول، لیموی ایرانی جایگاه خود را در تجارت گیاهان یافت. البته در ابتدای کار، تاجران و مردم این گیاه را نمی پذیرفتند مثلا کانادایی ها تا مدتی این لیمو را قبول نمی کردند چون به لیموی مکزیکی عادت کرده بودند. در دهه ی 1930 بسیاری از پرورش دهندگان مرکبات در فلوریدا که به فکر کسب درآمد بیشتر بودند، لیمو ترش را کشت کردند و در سال 1949 استفاده از این گیاه گسترش یافت. اکنون این گیاه در بسیاری از نقاط دنیا از جمله ایالات متحده ی آمریکا، برزیل و استرالیا کشت می شود.

دانستنیها:

• جهت رفع چربی مو، آن را با آب لیموترش و بعد آب معمولی می شویند. 
• ابن سینا پزشک معروف ایرانی، آب لیمو را بهترین دارو برای تشنج های ناشی از تب می‌دانست و یرقان را هم با لیمو معالجه می‌کرد.
• از لیموترش در رایحه درمانی برای کاهش اضطرابِ پس از عمل جراحی استفاده می شود. 

:خواص  

1) آنتی اکسیدان...

2) کاهش وزن ...